İMAN
- Alper Apaydın
- 2 Mar
- 1 dakikada okunur
Bu dünyayı madem kirlettik, o zaman temizlemekte bizim işimiz olmalı. Doymayan beğeni açlığımız, ilgi arsızlığımız, benim olsunlarımız… Olduğu gün kaçımız hatırladı o isteklerini ve ‘oh!’ deyip sırtını yaslayıp rahata kavuştu? Ya da sıradaki şarkı doymayan kalplere gelsin dersem canımız yanar mı?
Yani demem o ki, temizlik insanın fark etmeden kirlettiği kendi kalbini temizlemekten sorumlu olduğunu bilmektir. Ve bu belki de imanın kendisidir.

