ARDINDAN

Kalanların, gidenleri sindirmesinin en güçlü yolu, sonuna kadar dolu dolu yaşamaya gönüllü olmaktır belki de?

Sonu bilmeden, olacakları zamanın kendi ritmine bırakarak, gönül vererek kendini adamaktır bir diğerine.

Belki nefesin yetmeyecek ya da kalbin atmayacak, sen derinleşirken hayat akımında! Yine de kabulüm. Her haline şehadet etmeye. Bir an geldiğinde beni görmeyecek, sesimi duymayacaksın. Duyulmamaya, görülmemeye, tanınmamaya rıza verdim bir kere... Nihayetinde tek başına çıktığın bu yolculuğunda seni çağırana huzurla varman dileğiyle.