HEPSİ GEÇECEK
- Alper Apaydın
- 2 Mar
- 1 dakikada okunur
Gülmek ya da ağlamak... Sonunda içsel bir rahatlamaya varıyor. Başkalarının önünde büyük kahkahalar atmaya da hıçkırarak ağlamaya da korkmamalı insan. Çok mutlu olmak kadar çok korkmak, çok üzülmek de doğal. Önemli olan hepsinin gelip geçmesine izin vermek. Ne kahkahalar ne de acılar kalıcı aslında. Gelir, yaşarsın zamanı gelince sessizce gider. Kalıcı olmasına, tekrarlanmasına ısrar etmezsen rahatlar, özgürleşirsin...