SEÇ…

Varsayalım ki, bir gün hayatta kalmak ve yaşadığınla baş edebilmek için bir yol denedin. Sonuçta o an için bu işe yaradı! Unutma, bu çözümün sekiz yaşındaki kız çocuğuna görünenle baş etmek içindi. Biliyor musun bugün hala yemek yapmayı bilmem, benden ev kadını olmaz, ancak iş kadını olur zaten deyişinin altında bile bu var! Duygularınla baş etmeni sağlayan kendinle ilgili kararın ve ben böyle olmamalıyım, o zaman şöyle olmalıyım diye seçtiğin bir yol. Bunun sana sağladığı bir sürü başarılı sonuçlar ise hikâyenin hediyeleri. Ancak gözden kaçan bir şey var. İşe yaradığını düşündüğün çözüm senin hayatının her alanına gizlice nüfuz etmeye başlar. Çünkü insan çözüm ve başarı ister hayatında. Bulduğu yere de nokta koyar, budur diye. Böylece diğer seçeneklerden uzaklaşmaya ve haliyle yapamam demeye başlar. Benden ... olmaz, ben ... olamam! Yavaşça kendine körleşerek girersin bu kısır döngüye. Halbuki gördüklerine bakıp bunu söyleyen sadece sekiz yaşındaydı. Unutma başka bir sürü seçenek var hayatında, bir sürü olasılık. Sen ben buyum dediklerin ile bu değilim dediklerinin toplamısın ve aslında istersen her şeyi yapabilensin. Hangi anda neyi seçiyorsan o'sun. Seç. Seçimlerine çeşitlilik getir.