DENGE

İnce bir ip gibi yaşam, tek ihtiyacın olan şey denge. Dengeyi kaybedersen de korkma sorun yok, düşebilirsin. Önemli olan yeniden dengeyi bulup devam edebilmek. Ama bazen duygularımızla baş edememekten korkarız. O zaman ayık olmak gerekiyor. Sadece ayık ve uyanık. Duygular bazen savurur insanı. Ağacın dalları gibi, eğilir, bükülür, kırılabilirsin. Kökün sağlam ve uyanıksa yeniden tamir olur o kırıklar. O zaman tek yapacağın şey dallarını kıran rüzgâra kızmak yerine, kökünü besleyen suya, toprağa teşekkür etmek. Bil ki o rüzgârda bir gün durulacak ve fırtına yerini melteme bırakacak. Mutlaka şükredecek şeylerin olacak hayatında. Onları hep hatırla, hatırlat. Dengemizi kaybettiğimizde birbirimize yapılacak belki de en kutsal yardımdır, şükredilecek şeyleri hatırlatmak.