HİÇBİRİMİZ MÜKEMMEL DEĞİLİZ

Şöyle dolu dolu söylemek geliyor içimden. Samimi ol. Önce kendine karşı, sonra da hayata karşı. Belli et kendini, korktuğunu da heyecanlandığını da, titrediğini de, saçma sapan bir şey için ayaklarının yerden kesildiğini de. “Hadi koçum göster kendini” derler ya insanlar birbirlerine. Bu genellikle şöyle amaçlarla söylenir aslında: Göster ona kim olduğunu, gücünü göster, başarını göster, haddini bildir…

İyi de “göster kendini” dediğiniz insanın üzerine ne kadar büyük bir yük bindirdiğinizin farkında mısınız? Arkasından ver coşkuyu! O kendini gösterecek olanın ne kadar heyecan taşıdığının, ya başaramazsam, rezil olursam duygularının, titreyen sesinin, elini nasıl gizleyeceğinin hiçbir önemi yoktur maalesef.

Halbuki birbirimize destek için “sen samimi ol, olduğun gibi ol, mükemmel olmak için dizayn edilmedik hiçbirimiz, yapabildiğinin en iyisini yapmaya çalış” diyebilsek. Hatta bunun aslında kendimize her fırsatta hatırlatacağımız bir “günün mesajı” olmasını sağlayabilsek daha iyi olmaz mıydı?