OLAN OLDUĞU GİBİ

Bir gün bir şey oldu ve sen birine zarar verdiğini zannettin. Korktun, olan bitenden kendini sorumlu tuttun. Yanlış bir karar verdin, senin yüzünden oldu sandın. Bilmelisin ki yalnızca olması gereken oldu. Olana bu anlamı sen koydun. Benim yüzümden! Bir gün gelecek benzer bir hikâyenin yeniden parçası olacaksın. Lanetlendiğin için değil. Sadece ve sadece çok sevildiğin için. Kendini içine koyduğun bu hapishaneden çıkarman için sana defalarca fırsat verecek hayat. Çok değerli olduğun için, çok önemsediğin özgürlüğüne kavuşman için. Bil ki olan olur, sen ona verdiğin anlamla hayatına yol çizersin. Kalem de silgi de senin için var. Şimdi verdiğin o anlamı silmek için silginle geri dön. “Yapamadım, yetemedim, zarar verdim, eğer işe yaramayacaksa o zaman yeni bir şeyler yapmanın ne faydası var, nasıl olsa işe yaramayacak.” demiştin.

Kendinden mahrum bırakmak, içine girmemek, ucundan ilişmek, sürdürmemek hepsini sil şimdi. Silgin kaleminden büyük olsun. Şimdi yaz. “Benim yüzümden, benim sayemde.” İkisi de gerçek değil. Gerçek şu ki sadece “olan” var. Sen olanın içinden geçensin. Özgür ve hafif geçmek istiyorsan, senin yüzünden sandığın ve bunu bir daha yaşamamak için verdiğin kararları sil! Güvenmek mi istiyorsun. Hayatta olanlar var ve sen içinden geçerken hikayeler yazmadan sadece olanı kabul etmeye güven. Ne fazla, ne eksik. OLDUĞU GİBİ.