SEN AYNI İSEN, UZAĞIN FARKI OLMAZ

Hepimiz bir yerlere kaçmaya, kurtulmaya çalışıyoruz. İnsanız işte, çaresiz hissettiğimizde ortamı bırakıp başka yerlere gitmekten medet ummak da doğalımız! İçimizdeki korkuları, öfkeleri geride bırakıp, açılması mümkün olmayan sandıklara kilitleyip kaçıp gidilebiliyorsak gidelim. Bence de durmayalım. Mümkünse yapalım. En önden giden olmayı göze alıyorum. Gittiğim diyarda yüzüm gülecek, gönlüm sevinçle kıpırdayacak, artık güvendeyim diyebileceksem gidelim. Ama kendimi buradan alıp oraya aynen götüreceksem hiç yorulmayalım derim. Çünkü o öfke ki, yakar kavurur beni, bedenimi, yakınımda duranları.

Hem burada hem orada... İyisi mi “kalayım” diyorum. Medet ummayayım uzak diyarlardan! Belki bir gün içimdeki yangın sönerse mutlak özgürlüğe o gün kavuşurum. Vuslata ermek için kavrulan zihnimin alevlerinin dinmesi, sönmesi, dumanları tüterken küllerin toprağa kavuşması, rüzgarla semaya ulaşması gerek. İşte o zaman kaçmak için değil, özgür olduğum için gidebilirim.

Hayatındayken kıymetini bil. Anlamak için dinle, ama gerçekten dinle! Kafan da “nasılsa şunu şöyle diyecektir”, “ay ben de bunu demeliyim” gibisinden dinlediğinin farkında bile değilsin. Cevaplar, öneriler, nasihatler, yorumlar... Hep ama hep aynı biliyor musun? Muhtemelen farkında değilsin? Tekrar çal düğmesine basılmış teyp gibi olduğunun farkında değilsin! Yapmayı dene, kendini kendi dışından izle, dinle, gözlemle. Ajan ol kendine! O zaman şaşıracaksın. Beklentiler, yorumlar, iddialar, şikayetler de farklı cümlelere serpiştirilmiş aynılar senfonisi çalınıyor! Kulak ver. Sorunlara aynı yöntemlerle çözüm bulmaya çalışıyorsun ya, Yapma. Fark et, artık işe yaramıyor. Elindeki telefonun işletim sistemi bile neredeyse ayda bir güncelleniyor. Sen ne kadar da bir güncelliyorsun kendini? Yapma. ‘Değişemem’ deme. Kim demiş huylu huyundan vazgeçmez diye. Resimdeki 7 farkı bul oynuyorduk eskiden, gazete ‘de bulmaca çözüyorduk. Camın önünde oturup, kapıdan geçen komşuya laf atıyorduk. Şimdi ekran arkalarından göz kırpıp, ses veriyoruz.

Gelin hep beraber yapmayalım. Eskimiş işe yaramayan yollarda diretmeyelim. Aynı öneriler, benzer çözümleri tekrar tekrar koymayalım ortaya. Teybin bekle düğmesine basalım önce. Dinleyelim, duymaya çalışalım, arkadaki çığlığı işitelim. Daha önce denenmemiş, söylenmemiş bir cevabımız var mı düşünelim ve bulunca verelim cevabı, öneriyi, nasihati. Hayatın akışı denen yerde bazen anlamak için anlarda durmak var.

Güncellemek var kendini.