SEN ŞARABA NE KATTIN

Şarabı kâğıt bardakta da sunsan şarap, şaraptır.

Şarabı kristal bardakta da sunsan şarap, şaraptır!

Ancak bu ikisi arasındaki fark şarabı içen kişinin hissettiği deneyimidir. Hayatı nasıl deneyimlemek istiyorsam bende sunumumu oradan yapmayı seçmeliyim. Hayat benim kendimle olan içsel diyaloglarımda, dışarıya söylediğim sözcüklerimde can bulur. Yoksa yapmak fiili yapmayı anlatır da onu ‘ben yapamadım, ben başaramadım’ diye genelleyerek sunmak yerine ‘ben bu kadar yaptım’ demek ve kalanı tamamlamak için yola devam etmeyi seçmenin rahatlığını yaşamak mıdır bana ilham veren? Ne dersin?