VE SON

Hayat sen plan yaparken başına gelenlerdir. Sen istediğin kadar kurgula, planla. Hayatın kendine göre dinamikleri var işte. Seni içine alan ama bir o kadar da senden bağımsız. Her bir anının ilmek ilmek titizlikle işlendiği, içinde yaşarken adına zaman dediğimiz kavram. Hayatım dediğimiz de doğum ve ölüm arasında geçen zamandan ibaret sadece. O zamandan ne aldıysan ne verdiysen ne kadar güvendiysen ondan ibaret yaşamın. Teşhisin konduğunda tek bir karar aldım, süreç, şartlar ne olursa olsun hep yanında olacaktım.

Aramızdaki en güçlü duygu koşulsuz güvenmekti birbirimize. Bana güvendin, hastanede gece-gündüz yanında kalan az sayıda yakınından biriydim. Kendinde bir hekim olarak olanları çok iyi anlasan da ölümü hiç telaffuz etmedin. Hep direndiğini söyledin, sevenlerinden güç aldın. Kendin kadar hep bizleri de düşündün. Karnımız aç mı, yorgun muyuz, her şey yolunda mı?

Bu süreçte senin için bir araya gelen tüm insanların arasında öyle güçlü bir dostluk yaratıldı ki, bunun tek kaynağı sendin.

Sen yoğun bakımdayken, bizler evlerde yeni yıl gecesini geçirdik. Senin çocukluk fotoğraflarına bakarken, sevdiğin içkiyi içtik, şarkılarını dinledik. O kadar düşünceliydin ki, bu geceyi bizlerin böyle yaşaması için sabahı bekledin.

01 Ocak 2018. Son kez seni gördüm. Öptüm, vedalaştım, helalleştim.

Hayatıma kattıkların, sevgin, güvenin, sıcacık dostluğun için sana minnettarım.

Sevenler ayrılmazlar, her birimiz bir gün bilmediğimiz o yerde nasıl olsa yeniden buluşuruz. O yüzden veda etmiyorum.

Hastanede bir gece benden çalmamı istediğin şarkıyı ardından mırıldanıyorum.

Çok Yorgunum - Cem Karaca

Şimdi dinlen ve huzurla uyu.