ZANNET(ME)

Bugünlerde çok sıklıkla ‘zannetme’ sorunu yaşıyorum. Ben gelmez zannediyorum, geliyor! Ben kesin bilir zannediyorum bilmiyor. Ben kesin ister zannediyorum istemiyor. Başkaları benim için, ‘yokum’ zannediyor halbuki ordayım ‘varım’. Kesin ‘vermem’ zannediyor halbuki vermeye can atıyorum. Kısacası anbean her şey değişiyor, durumlar, tercihler, algılar… O yüzden çok emin olduğumu sandığım şeylerde bile kendime yine de güncel olarak bir daha sormaya ve kendimi bir daha kontrol et diye uyarmaya çalışıyorum.